Ο ιδρυτής του Σότοκαν Καράτε – ντο Gichin Funakoshi (1868 – 1957) έγραψε τις 20 κατευθυντήριες αρχές του Καράτε. O Genwa Nakasone τις συνόδευσε με επεξηγηματικά σχόλια τα οποία ενέκρινε ο ίδιος ο Δάσκαλος Funakoshi. Παραθέτουμε απόσπασμα από την εικοστή αρχή η οποία αναφέρεται στον Miyamoto Musashi τον σπουδαιότερο ξιφομάχο της Ιαπωνικής ιστορίας.
ΑΡΧΗ 20
“Στην αναζήτηση του δρόμου να είσαι διαρκώς επιμελής και ευρηματικός.”
Είτε από τεχνική, είτε από πνευματική άποψη, ο ασκούμενος πρέπει πάντοτε να είναι “προσεκτικός, επιμελής και ευρηματικός.” Ο θρυλικός Δάσκαλος του ξίφους Miyamoto Mushashi εικονογραφεί την αρχή αυτή ως εξής στο έργο του “το βιβλίο των πέντε δαχτυλιδιών” :
“Στην τρυφερή ηλικία των δεκατριών ετών είχα την πρώτη μου μάχη… Στα είκοσί μου πήγα στην πρωτεύουσα κι ενώ αντιμετώπισα τους κορυφαίους του χώρου των πολεμικών τεχνών και πήρα μέρος σε πολυάριθμους αγώνες, δεν ηττήθηκα ποτέ. Κατόπιν ταξίδεψα από περιοχή σε περιοχή, από επαρχία σε επαρχία, αναζητώντας ανθρώπους των πολεμικών τεχνών από διάφορες σχολές και παρότι θα πρέπει να συμμετείχα σε πάνω από εξήντα ξιφομαχίες, ούτε μία φορά δεν έχασα.
Έτσι έφτασα από τα δεκατρία στα εικοσιεννιά μου.Όταν έφτασα στην ηλικία των τριάντα, έκανα έναν απολογισμό και σκέφτηκα ότι δεν νικούσα επειδή υπερείχα στις πολεμικές τέχνες. Ίσως το γεγονός να οφειλόταν σε κάποιο φυσικό μου ταλέντο, ίσως στο ότι δεν ξ έφευγα από τις φυσικές αρχές και τους κανόνες. Ίσως να οφειλόταν στις ανεπάρκειες των άλλων σχολών.
Από τη στιγμή εκείνη άρχισα να ασκούμαι πυρετωδώς μέρα – νύχτα, αναζητώντας τις αρχές του Δρόμου. Γύρω στα πενήντα κατέκτησα μία φυσική συνείδηση του Δρόμου των πολεμικών τεχνών.”
Ακόμη και μία ιδιοφυΐα των πολεμικών τεχνών όπως ο Δάσκαλος Musashi, που ασκείτο πρωί και βράδυ παθιασμένα και ακούραστα, όταν κατάφερε να διαφωτιστεί από το δρόμο ήταν πια πενήντα ετών.
Το παράδειγμα αυτό, όπως και άλλα, υπογραμμίζει πόσο απατάται όποιος πιστεύει ότι είναι δυνατόν να γίνει κανείς δάσκαλος μίας πολεμικής τέχνης με πέντε ή δέκα χρόνια χαλαρής προπόνησης. Η νοοτροπία αυτή δηλητηριάζει το Δρόμο. Εξού και η τελευταία αρχή μας προειδοποιεί να είμαστε επιμελής και ευρηματικοί. Η προσποίηση και η τεμπελιά είναι αλυσίδες που εμποδίζουν την πρόοδό μας. Οι ασκούμενοι πρέπει συνεχώς να ελέγχουν και να κρίνουν τον εαυτό τους. Ποτέ να μην παραλείπουν να είναι προσεκτικοί και επιμελείς, μέχρι να διεισδύσουν στα βαθύτερα επίπεδα του Δρόμου. Αυτή οφείλει να είναι η στάση του μαθητή που αναζητά τον Δρόμο…
Οι είκοσι κατευθυντήριες γραμμές του Καράτε. Η πνευματική κληρονομιά του Δασκάλου Gichin Funakoshi
Α′ έκδοση: 1938. A′ Αγγλική έκδοση: Kodansha International 2003,Τόκιο, Νέα Υόρκη , Λονδίνο.
Ευχαριστούμε θερμά το Greece Shotokan Karate ( GSK ) και το Dojo Όλυμπος με έδρα τη Θεσσαλονίκη για την απόδοση στα Ελληνικά και την επιμέλεια.