Οι ρίζες του Aikido βρίσκονται στις κλασσικές πολεμικές τέχνες της Ιαπωνίας καθώς οι τεχνικές προέρχονται από τη χρήση παραδοσιακών όπλων όπως το σπαθί (Ken) και το κοντάρι (Jo). Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1920 από τον Morihei Ueshiba (1883~1969), έναν χαρισματικό ειδήμων των κλασσικών Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών.
Το Aikido είναι γνωστό ως η πολεμική τέχνη της αρμονίας, χωρίς αγώνες, πρωταθλητισμό και περιττή βία.
Συγκρίνοντας το Aikido με άλλες πολεμικές τέχνες, η βασική διαφορά του είναι στο σκοπό, στον τρόπο και το αποτέλεσμα.
Ο σκοπός της τέχνης είναι να πράττει κάποιος με συγκεντρωμένο νου, ευρισκόμενος σε αρμονία με τον εαυτό του και με το περιβάλλον.
Ο τρόπος για να μάθει κάποιος Aikido είναι να βελτιώσει τα ελλείματα του, και όχι να νικήσει κάποιον αντίπαλο. Είναι ένα σύστημα βασισμένο στην παράδοση, την αυτοπειθαρχία και τη συνεργασία, με σκοπό την αυτοβελτίωση και την προσωπική ανάπτυξη. Η μέθοδος συνίσταται στην εξάλειψη των αρνητικών στοιχείων και την καλλιέργεια των θετικών, μέσα από την επαναλαμβανόμενη πράξη. Κάνε το χίλιες φορές για να το καταλάβεις.
Το αποτέλεσμα της άσκησης στο Aikido δεν είναι απλώς η εκμάθηση τεχνικών αυτοάμυνας και η καλή φυσική κατάσταση. Ο ασκούμενος είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται την κάθε στιγμή με κρίση απαλλαγμένη από φοβίες και εγωισμό και να πράττει με σκοπό την επίτευξη του βέλτιστου δυνατού αποτελέσματος. Αυτό βέβαια προϋποθέτει απόφαση, προγραμματισμό και ειλικρινή προσπάθεια από τη μεριά του ασκούμενου. Η προσφερόμενη διδασκαλία θα πρέπει να είναι ποιοτική και προσανατολισμένη στις βασικές αρχές του Aikido και ο χώρος της άσκησης ήρεμος και ασφαλής, χωρίς αποσπάσεις.